TO senin, Kubo’yu al. Bask derbisinin sonunda, uzun bir cumartesi akşamının başlangıcında Reale Arena’nın geri kalanı Donosti sokaklarına boşalırken, Real Sociedad’ın forveti, adının hâlâ sloganlarla anıldığı Aitor Zabaleta sahasından çıktı. , ikurrinalı bir grup Japon hayranın onu beklediği kenarda. Gelip bir televizyon kamerasının karşısına çıkıp programın yıldızı olarak düşüncelerini paylaşmaya davet edildiğinde “Önce onur, sonra şöhret” dedi. “Peki, ne kadar çok baş sayfa alırsam o kadar iyi olur, değil mi?” Omuz silkti. “Ama belki de kapak Robin olur. Veya ‘Oyar’.”
Kesinlikle adaylardı. Karbon maskeli adam Robin Le Normand, Athletic Club’a karşı alınan 3-0’lık galibiyetin ilk golünü atmadan önce nefes alamadığı için atmıştı. Martín Zubimendi’nin muhteşem pasının ardından Mikel Oyarzabal üçüncü turda kalecinin etrafında dönerek kıvrıldı ve bu stadyumun şimdiye kadar gördüğü en büyük ikinci kalabalığın, son derbiden bu yana en büyük kalabalığın önünde kollarını uzatarak durdu. Bir de adını hiç duymadığınız ama muhtemelen görmüş olduğunuz Jon Azanza vardı. Bu eşsiz rekabetin görüntüsü: dalgalanan mavi taraftar denizinin ortasında gülümseyen kırmızı beyazlı bir mühendis ve bir Athletic taraftar.
Diario Vasco’nun kapağı Oyarzabal’a sadık olanların gözleri önünde göründü: “Durdurulamaz”, başlık dedi – Azanza’nın yaptığını başka bir adam yaptı, gülümseme eksi, Bask gazetesi Deia’yı aldı ve ardından bir grup kumarbazın durumunu tek bir kelimeyle ortaya koyan ön sayfa vardı: “Ecstasy.” Ama Kubo aynı zamanda sabah gazetelerine de baktı. Görmek doğru kelime bu ve nasıl olmasın? Yaptığı şey sonuçta bir hediyeydi: omzunu düşürüp gözlerini kırparak Unai Simón’u etkisiz hale getirip ikinci golü attığı düzgün ve zekice bir son. .
Yan çizgiye yaklaştığında bir an kendini yaralamış gibi göründü ve elini diz arkasındaki kirişe koydu ama sonra Ned Flanders gibi kıçını dışarı çıkardı. dar bir kayak kıyafetiyleVe twerk yaptı. El Mundo Deportivo’nun Guipuzkoan baskısında – “bir Şampiyonlar Ligi twerk’i” – ve poposu küçük bir kutuya sıkıştırılmış olmasına rağmen Marca’nın önünde, Real Madrid’i zafere taşıyan daha uzun boylu bir Yahudi Bellingham’ın yanındaydı. Bu öğleden sonra lig lideri Girona vardı. “Bu geceki ruh halimiz” Real Sociedad’ı açıkladı.
İlham Kansas City Current’dan gelebilseydi Lo’eau LaBontaKubo, bunun “özel bir şey olmadığını” ve tüm suçun Aritz Elustondo’da olduğunu, Elustondo’nun kendisine meydan okuması nedeniyle bu kutlamanın ikinci kez olmasına rağmen “buna cesaret edip etmediğini” merak ettiğini söyledi. Kubo’da eksik olmayan bir şey varsa o da özgüvendir. Onu mikrofonun önüne koyun ve her seferinde şunu duyacaksınız: komik ve çekingen, gerçek ve şaşırtıcı derecede dürüst, maç sonrasında kendisine asist sorulduğunda karşılık veren adam: “Bunu bana verirler mi?” ?” Hafta mı? Sonuncuyu da benden aldılar.” Maçın dördüncü adamı ödülüne üst üste tepki gösteren adam ise şu itirafta bulundu: “Sanırım bu ödülü ilk kez hak ediyorum.” hemen hemen her zaman görebiliriz.
Zaten bugünlerde yaptığın şey de bu. “Take Kubo harika bir oyuncu; Saçları berbat ama harika bir oyuncu” dedi Mallorca koçu Javier Aguirre bir keresinde ve o zamanlar şimdikinin yarısı kadar bile değildi. Hatta Bellingham’dan sonra La Liga’nın en iyisi bile olabilir ve izlemesi neredeyse kesinlikle en eğlenceli olanıdır.
Kubo her zaman iyi olurdu ya da öyle söylediler ama bu onun için her zaman iyi olmayabilir. Sekiz yaşındayken Japonya’nın Barselona kentinde bir futbol okulunda görüldü ve on yaşındayken La Masia’ya taşındı, ancak Barselona’nın futbol kurallarını ihlal etmekten suçlu bulunmasının ardından okulu bırakmak zorunda kalan çocuklar arasında yer aldı. 18 yaşın altındaki kişilerin ulaşımını ihlal etti yurt dışından akademiye gelmek. Henüz 15 yaşındayken J.League’de gol atan en genç oyuncu olduğu FC Tokyo’da oynadıktan sonra, üç yıl sonra İspanya’ya, ancak bu sefer Real Madrid’e döndü. Henüz 18 yaşında olmasına ve artık yasal olarak hareket etmesine izin verilmesine rağmen, A takımda rekabetçi bir maç oynamadı. Bunun yerine üç sezon boyunca Mallorca, Villarreal, Getafe ve Mallorca’da tekrar forma giydi.
Mallorca’da yıl küme düşmeyle sona erdi. Villarreal’de 13 lig maçında sadece 299 dakika oynayarak, Madrid’de Unai Emery yönetimindeki fırsatların yetersizliği konusundaki tartışmayı kısa süreliğine alevlendirdi. Ancak çok fazla tartışmak zordu ama bu onları durdurmadı çünkü durum asla böyle olmadı. Sezon ortasında transfer olduğu Getafe muhtemelen onun için hiçbir zaman doğru yer olmadı. Ve bu yaz Mallorca’ya geri döndü. 2023 yazında Real Sociedad’dan 6 milyon Euro’ya transfer edildiğinde Madrid kulübü satmaya hazırdı; gelecekteki herhangi bir teklifi karşılama ve satıştan elde edilen kârın %50’sini alma hakları vardı, ancak bu, kulübü satmaya hazırdı. Davanın tek taraflı bir geri satın alma hükmü içermesi durumunda – ve bazıları onun bunu asla yapıp yapamayacağını merak etti nihayet iyi. Bu işe yaramadıysa ne olacak?
Bu, henüz 21 yaşında olan bir oyuncuya sorulacak aptalca bir soru gibi görünebilir, ancak o da bu soruyu soranlardan biriydi. “Bu benim için son hamlemdi, herkesin benden beklediği atlamayı yapmak için son şansımdı” diye itiraf etti. Muhtemelen bu şekilde anlaşılmasına yardımcı oldu; Yeni evi kesinlikle bunu başardı ve sadece muhtemelen şimdiye kadarki en güzel şehir olduğu için değil. Aguirre, “O sürekliliğe ve özgürlüğe ihtiyacı olan bir oyuncu” dedi.
Real Sociedad’ın, sizin istediğiniz kulübün ihtiyaç duyduğu bir oyuncuydu. Donosti’de sakinlik ve soyunma odasında iyi insanlar olduğunu söylüyor. Takım arkadaşlarıyla kumsalda futbol oynuyor ve 16 yaşındaki küçük kardeşi Eiji de altyapı takımında oynuyor. Her şeyden önce, sadece özgürlük ve teknikle ilgili değil, aynı zamanda azim ve organizasyonla da ilgili olan kendi tarzında oynuyor. Onun hakkında herhangi bir şüphe varsa, sportif direktör Roberto Olabe’nin onun mükemmel bir uyum sağlayacağına olan inancı doğrulandı.
“Bu benim tarzıma uygun bir kulüp: çok sayıda yetenekli oyuncu, çok fazla yetenek, top oynayan insanlar. Bu benim profilimdeki bir oyuncu için çok çekici” dedi Kubo, geçen sezon aynı maçın ardından. “Topu geri almak için çabalayan, yüksekte oynayan ve topa daha çok sahip olmak isteyen bir takım ve ben bu tarzıyla gerçekten öne çıkıyorum.” Size teşekkür etmek isterim. la Real Çünkü gerçek şu ki, insanların benden beklediği yüksek düzeyde performans sergilemiyordum. Hayatım futbol: Japonya’dan nadiren ayrıldım, hiç dışarı çıkmadım, hayatımı futbola adadım ve bu kariyerimin en mutlu anlarından biri.”
bülten reklamından sonra
O gece gol attı ve harika bir performans sergiledi; O, tüm sezon boyunca bir aydınlanmaydı ve on yıl sonra Şampiyonlar Ligi’ne katılmaya hak kazanan takım için çok önemliydi. Daha fazla olduğunu düşündüğü halde dört asist yaptı ve dokuz gol attı; bu sayı, Avrupa’da geçirdiği üç sezonun toplamından daha fazla. “İstediğim buydu ama beklemiyordum İyi; en la Real öyle görünüyor ki her gün bir gün şenlik” bu yaz Cadena Ser’e söyledi.
Real Madrid’e dönüş konuşulması kaçınılmazdı ama o buna boyun eğmedi. “Ben txuri-urdin, mavi ve beyaz,” diye ısrar etti Kubo. “Parlamak istiyorum.”
Ah, bunu o yaptı. Bu sadece kutlama değil. Belki o bile değildi la RealCumartesi gecesi Barselona’nın en iyi oyuncusu – Brais Méndez, Le Normand, Mikel Merino ve Martín Zubimendi – hepsi etkilendiler – bu onun sezondaki en iyi performansı bile değildi ve 3-0, kulağa olduğundan daha çok bir yıkım gibi geliyor. Ancak bu, onun çıtayı ne kadar yükseğe koyduğunu – Bernabéu’daki ilk 60 dakikası gerçekten şaşırtıcıydı – ve hepsinin ne kadar yüksek olduğunu gösteriyor. Bu, Kubo’nun altı maçtaki beşinci golüydü – sadece Bellingham’da daha fazla gol vardı – ve bir hafta içinde aldıkları üçüncü galibiyet, onları geçici olarak Şampiyonlar Ligi sırasına geri taşıdı. Bu arada Inter’i 80 dakika boyunca domine ettiler.
hızlı başlangıç Kılavuzu
La Liga sonuçları
Göstermek
Barselona 1-0 Sevilla, Real Sociedad 3-0 Athletic Bilbao, Girona 0-3 Real Madrid, Rayo Vallecano 2-2 Real Mallorca, Getafe 0-0 Villarreal, Real Betis 3-0 Valencia, Atlético Madrid 3-2 Cádiz, Alavés0 -2 Osasuna, Almería 3-3 Granada
Hepsi özeldi dedi ama derbi gibisi yok, Azanza’nın görüntüleri bir kez daha gösterdi ve Athletic koçu Ernesto Valverde maç öncesinde bunun dünyanın en iyisi olduğunu vurguladı. Imanol Alguacil daha fazla aynı fikirde olamazdı. Kubo tünelden geçerken antrenörü de tüm oyuncuları gibi onu bekliyordu, onları dövüyor ve kucaklıyordu. çok zor Ellerinde başka bir yaranın olmaması küçük bir mucizeydi. “Bu gece uyumak için bir yerine iki hap almam gerekebilir” dedi. “Kalkıp Salı gününe hazırlanmamız gerekiyor, ancak çocuklarım da dahil olmak üzere hayranlarımız bu akşamın tadını çıkaracak. Belki sabah eve geldiklerinde onlarla tanışırım ve antrenman sahasına doğru yola çıkarım. En azından bana kahvaltıyı geri getirebilirsin.”
Ve belki Takefusa Kubo’nun ön sayfayı aldığı sabah gazeteleri de.