Ontario’lu 29 yaşındaki mali analist Eman el-Atbash, İsrail’in Ekim ayında başlayan Gazze savaşında erkek kardeşini, büyükanne ve büyükbabasını, teyzesini ve eniştesini çoktan kaybetti.
Kardeşi Ahmed, ailesi el-Rimal’deki mahallelerini boşaltırken bir keskin nişancı tarafından vurularak öldürüldü. Kaynak yetersizliği ve İsrail ordusunun kuşatması nedeniyle doktorların onu kurtaramadığı Şifa Hastanesi’nde kan kaybından öldü. Diyabetik büyükannesi Moufideh yaralanmalardan ve insülin eksikliğinden öldü. Kayınbiraderi Muhammed, kardeşi Eman’ın kocasını aramak için sinyal ararken bombalı saldırıda öldürüldü.
Ailesi dört kez yerinden edilen ve şu anda Refah’ta çadırlarda barınan Atbaş, “Bir kişiyi daha kaybetmekten korkuyorum” dedi. “Durumunuz içler acısı. Soğuk. “Kız kardeşlerimin küçük çocukları var, hepsi hasta” dedi.
Başlangıçta ebeveynleri evlerinden kaçmayı reddetmişti, ancak şimdi, İsrail’in Gazze’ye saldırısından beş ay sonra, Atbaş’ın onları güvenli bir yere getirmek için onlara saldırabileceği umuduna tutunuyorlar. Aile birleşimi programı Bu, Kanada hükümeti tarafından Aralık ayında açıklandı.
Ancak şu ana kadar program kapsamında Gazze’den Kanada’ya kaçmayı başaran olmadı.
Başvurular 9 Ocak’ta başladığında, Kanada’daki “çıpa akrabalar” noter tasdikli mektuplar göndermek, Gazze’deki her aile üyesi hakkında çevrimiçi formlar doldurmak ve gerçek vize başvurularını yapmalarına olanak sağlayacak kodu beklemek zorunda kaldı.
Formda, başvuranın aile üyelerinin vücutlarındaki yara izleri, 16 yaşından bu yana tam bir çalışma geçmişi, yaşadıkları tüm adreslerin bir listesi ve tüm sosyal medya hesapları hakkında sorular yer alıyordu.
Göçmenlik avukatı Randall Cohn, bu kadar ayrıntılı bir incelemenin uygunsuz olduğunu çünkü birçok başvuru sahibinin yerinden edildiğini, belge ve kayıtlara erişimlerinin bulunmadığını, evlerinin ve eşyalarının tahrip edildiğini söyledi.
Şu ana kadar 986 başvuru sahibi kod aldı ve formlarını eksiksiz olarak teslim edebildi. Ancak tüm gereksinimler karşılandıktan sonra bile Atbash da dahil olmak üzere pek çoğu kodlarını alamadı.
Ön formların gönderilmesinden haftalar sonra Atbash ve diğer başvuru sahipleri, bilgilerinin eksik olduğunu belirten genel bir e-posta aldılar; ancak bu e-posta, başvuruda hangi aile üyesine atıfta bulunulduğunu belirtmiyordu.
Göçmenlik avukatı Randall Cohn, bazı müvekkillerinin Gazze’deki aile üyelerinden biyometrilerini Kahire’deki en yakın vize merkezinde yaptırmalarını isteyen mektuplar aldığını söyledi. Ancak Gazze ile Mısır arasındaki sınır kapalı ve komisyoncular, ayrılmak isteyen Filistinlilerin güvenli geçişini sağlamak için binlerce dolar talep ediyor.
Cohn, “Gerçekten bunun kötü niyetten değil, beceriksizlikten kaynaklandığına inanıyorum” dedi. “Bir yapay zeka tarafından çalıştırıldığı bilinen ve çok incelikli veya çok özelleştirilebilir olmayan, büyük ölçüde otomatikleştirilmiş, oldukça standartlaştırılmış bir sisteme sahip olduklarını düşünüyorum.”
“Bu, durumun gerçek nüansı veya aciliyetiyle baş edemeyen bir sistemin banal şiddetidir” diye ekledi.
Atbash, başvurusu hakkında bilgi almak için göçmenlik bürosunu birkaç kez aradı ve istenen tüm belgeleri sunmasına rağmen neden eksik olarak işaretlendiğini sordu. Ancak görüştüğü görevliler ona yardımcı olamadı.
Kanada kapılarını birçok savaş mültecisine açtı ve cömertçe Ukraynalılara on binlerce vize verdi. Atbaş, “Ama biz Gazzeliler, ailelerimiz her gün, her an ölüyor ve onları buraya getiremiyoruz” dedi.
Göçmenlik yetkililerine göre 4 Mart itibarıyla yalnızca 12 kişinin Kanada’ya girişine izin verildi. Ancak şu ana kadar bu program aracılığıyla ülkeye giriş yapan olmadı.
WhatsApp grupları aracılığıyla 900’den fazla kişiyle anket yapan topluluk organizatörü Nasser Najjar’a göre, en az 13 Filistinli Kanadalı, uygun olabilecek 39 birinci derece aile üyesini kaybetti.
Topluluk organizatörü Omar Mansour, birçok Filistinli Kanadalının program tarafından “ihanete uğradığını” hissettiğini söyledi.
Mansour, “O kadar belirsiz bir durumdayız ki insanlar bunun tam bir dolandırıcılık olduğunu, sadece hükümeti iyi göstermeye yönelik bir halkla ilişkiler çalışması olduğunu söylüyor” dedi. “Bu, köpeğe kemik atmak gibi bir şey. Daha fazla insanlıktan çıkarıcı olamaz.”
29 Şubat 2024’te Göçmenlik Bakanı Marc Miller şunu söyledi: ulusal televizyon Programın şu ana kadar pek başarılı olmadığını kabul ederek, “Hepimiz Gazze halkını hayal kırıklığına uğratıyoruz”.
Göç Bakanlığı, Gazze’den Mısır’a güvenli geçişi sağlayamamasını gerekçe göstererek işlem gecikmelerini haklı çıkardı. Ancak eleştirmenler Kanada’nın sahadaki çabaları konusunda daha şeffaf olması gerektiğini söylüyor.
Bu arada yavaş ve kafa karıştırıcı süreç toplumda paniğe neden oluyor.
Altı aylık hamile olan Atbash o kadar stresli ki haftalardır doğru düzgün uyuyamıyor, yemek yiyip içemiyor. Hatta dehidrasyon nedeniyle birkaç kez hastaneye kaldırıldığını ve onu muayene eden doktorların bebeğinin sağlığı konusunda endişelerini dile getirdiğini söylüyor.
“Biz sadece istatistik ya da savaş kurbanı değiliz; Atbash, Toronto’daki son anma töreninde protestoculara verdiği bir broşürde, “Biz, umutları ve hayalleri olan, aileleri kontrolümüz dışındaki güçler tarafından parçalanmış insanlarız” diye yazdı. “Boşa harcanan her saniye, kaybedilen değerli bir hayattır.”